தி . ஜானகிராமனின் இரண்டாவது நாவல் ‘ மலர் மஞ்சம் ‘ . ‘ கிராம ஊழிய’னில் 1940 களின் தொடக்கத்தில் தொடராக வெளிவந்த ‘ அமிர்தம் ‘ போலவே இந்த நாவலும் ‘ சுதேசமித்திரன் ‘ வாரப்பதிப்பில் 1960 ஆம் ஆண்டில் தொடராக வெளிவந்தது . நாவலாசிரியராக தி . ஜானகிராமனுக்குக் கவனம்பெற்றுத் தந்த படைப்பும் இதுவே . பாத்திரச் சித்திரிப்பு , பின்புலவலு , மொழிச் சரளம் , வாசிப்பின் உயிரோட்டம் ஆகிய கூறுகளால் தனித்துநின்ற , நிற்கும் படைப்பு . மானுட சேஷ்டைகளைக் கூர்ந்துநோக்கும் தி . ஜானகிராமனின் தீரா வியப்பும் ஆண் – பெண் உறவுச் சிக்கல்கள் பற்றிய அவரது ஓயாத விசாரணையும் துலங்கும் நாவல் இது . பலதார மணம் , மரபை மீறிய காதல் என்று எழுதப்பட்ட கால அளவில் பேசப்பட்ட நாவல் இன்றைய வாசிப்பில் புதிய காலத்தின் கேள்விகளையும் முன்வைக்கிறது . நான்கு மனைவியரை மணந்துகொள்ளும் ஆண் அந்த உறவுகளின் சுமை தாளாமல் ஆன்மீகத்தில் அடைக்கலம் தேடுவது ஓர் இழை . அந்த உறவில் பிறந்த பெண் தனது உரிமையை மௌனமாக நிலைநாட்டுவது இன்னொரு இழை . இந்த இரு இழைகளிலிருந்து விரியும் கதை , பாலி என்ற பாத்திரத்தால் சமகாலத் தன்மை பெறுகிறது . தனது பிறப்புக்கு முன்பே குடும்பம் பேசிவைத்த ஆண் துணையை ஏற்பதா அல்லது தனது மனம் விரும்பும் துணையை வரித்துக்கொள்வதா என்ற பாலியின் தடுமாற்றமும் தேர்வுமே கதையை இன்றைக்கும் பொருந்தும் ஒன்றாக ஆக்குகிறது . ஒருவகையில் பாலி , அவளுடைய காலத்தை மீறியவள் . தனக்குத் தளை பூட்டிய மரபுகளை உடைத்தவள் . பாலியே தி . ஜானகிராமனின் பிற்காலப் பெண் பாத்திரங்களின் மூலப் பிரதிமை .

சுகுமாரன்