பேராசிரியர் டூலி உலக வங்கிக்காக இந்தியாவின் தனியார் பள்ளிகள் பற்றிய ஆய்வை மேற்கொண்டிருந்த சமயம் அப்பணிக்காக பழைய ஹைதராபாத் நகரின் சேரிகளில் சுற்றிவந்தபோது பெற்றோர்களின் நிதியளிப்பால் நடத்தப்பட்ட சிறிய பள்ளிகளைப் பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தார் . அவற்றின்மூலம் அனைவருக்கும் கல்வி என்ற இலக்கை அடைய முடியுமா என்று விடைகாணப் புறப்பட்டார் . அதன் கதை ‘ எழில் மரம் ‘ என்ற கவித்துவம் நிறைந்த இந்த நூலில் சொல்லப்படுகிறது . ஆக்கபூர்வமான முடிவுகள் தரும் டூலியின் பயணங்கள் பற்றிய கதை அது . ஆப்பிரிக்காவின் குடிசைப்பகுதிகள் முதல் சீனாவின் கன்சு மலைச் சரிவுகள் வரை அவருடைய பயணம் நீண்டது . குழந்தைகள் , பெற்றோர் , ஆசிரியர்கள் , புதிய முனைப்புடையோர் முதலியோரின் கதை இது . ஏழைகள் தங்கள் கல்விக்கு உதவிகளை எதிர்பார்த்து இல்லை என்று கற்பித்தார்கள் . அவர்கள் தாங்களே தங்கள் பள்ளிகளைக் கட்டிக்கொள்ளவும் , தங்களைத் தாங்களே காப்பாற்றிக் கொள்ளவும் கற்றுக்கொண்டிருக்கிறார்கள் . எழில் மரம் என்ற சொற்றொடர் காந்தியடிகள் காலனி ஆதிக்கத்தின் போது பயன்படுத்தியது . இந்நூல் மூன்றாவது உலகில் எங்கே என்ன தவறு நிகழ்ந்திருக்கிறது என்று ஒப்பாரி வைக்கவில்லை . மாறாக என்னவெல்லாம் சிறப்பாக நடக்கிறது என்பதைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது . முனைப்பாகச் செயல்படும் வேகமும் பெற்றோருக்குத் தங்கள் குழந்தைகள் பாலுள்ள அன்பும் இவ்வுலகின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் காணப்படுகின்றன என்ற எளிய பாடத்தைக் கற்றுத்தருகிறது .